အလကာၤႏွင့္ ကန္ေတာ့ျခင္း

အေမ႔ အျပံဳး
ႏွလံုးခ်ဳိၾကည္ ေႏြးေထြးသည္။

အေမ့ စကား
သကာ့ပ်ားႏွယ္၊ နား၀ ခ်ဳိအိ ေမႊးလွသည္။

အေမ့ ေမတၱာ
စမ္းေရျဖာသို႔၊ ရင္မွာ ခ်မ္းေျမ့ ေအးျမသည္။

အေမ့ ရင္ခြင္
ေခါင္းေမွး၀င္ကာ၊ ညစဥ္ညစဥ္
ေတးသံစဥ္ႏွင့္၊ ပံုံျပင္ နားေထာင္ခဲ့ဖူးသည္။

ႏို႔ခ်ဳိ တိုက္ေကြ်း
အေမ့ေသြးႏွင့္ သားေလးလူလား ေျမာက္ခဲ့သည္။

သည္ယေန႔ထိ
အေမ့ေက်းဇူး၊ မဆပ္ဖူးေသး
ရင္မွာေလး၍၊ အေၾကြး၀န္ပိ
မခ်ိႏွလံုး၊ မ်က္ရည္ဖံုးကာ
ယူၾကံဳးမရ၊ ဗ်ာပါရႏွင့္
ေသာကရစ္ေႏွာင္ တြယ္ျငိဆဲ။

သို႔ေသာ္လည္းေလ
အေမ ဆံုးမ၊ ၾသ၀ါဒႏွင့္
ဘ၀ပင္လယ္၊ အေျပာက်ယ္၌
ဘယ္ေလာကဓံ၊ ေရစုန္ဆန္၀ဲ
ကူးခတ္ဆဲသာ၊ ေအာင္ပဲြတစ္ေန႔ ရလိမ့္မည္။

ေၾသာ္ ေက်းဇူးရွင္ အေမ
ေမြးရပ္ေျမ၌၊ သာေစ မာေစ
ရႊင္လန္းေစေၾကာင္း၊ ဆုေတာင္းပန္ထြာ
အလကာၤႏွင့္ ဆယ္ျဖာ႐ိုက်ဳိး
လက္စံုမိုး၍၊ ရွိခိုး ကန္ေတာ့လိုက္တကား။

မိုးေအာင္ႏြယ္ (မင္းျပား)
၁၉၉၂ခုႏွစ္ ေငြတာရီ မဂၢဇင္း အမွတ္ ၃၈၆ ဒီဇင္ဘာလထုတ္