Tuesday, June 12, 2007

ရင္ေ၀းငွက္

မုိးေကာင္းကင္ တနံတလ်ားကုိ
သားပ်ံသန္းသြားမယ္ဆုိေတာ့
အေမတားခဲ့ေသးတယ္ေနာ္
ေကာင္းကင္ရဲ ႔ မာယာေတြကုိ
အထင္မွားခဲ့တဲ့သားက
တိမ္လႊာၿဖဴေတြခူးစားဖုိ႔ ၾကိဳးစားရင္း
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
ဘ၀ဆုိတာ မုန္တုိင္းညေတြပဲလား
ေမာပန္းေနတဲ့ အေတာင္တစ္စံုအေပၚ
မုိးစက္ေတြ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းရြာခ်
မလုံၿခဳံတဲ့ အရိပ္အာ၀ါသေတြေအာက္မွာ
အေမ့ရဲ႕ ရင္ေငြ႔အိမ္ေလးကုိ
သတိရေနမိေပမယ့္
အခုေတာ့သားက ရင္ေ၀းငွက္ေပါ့...အေမ

မုိးလႈိင္ည

သက္တံေရာင္ေမြးေန႔

ေမွာင္ေအာင္ၿပီးသား ဘ၀တြင္းတိမ္တိမ္ထဲ
စၾကာ၀႒ာေတြပြင့္တယ္။
တရားဓမၼေတြပြင့္တယ္။
ေမေမေရ
သားညေနခင္းေတြ ရုပ္ရုင္ရုိက္ၿပဦးမယ္။
လႈပ္ခတ္သမွ် သံသရာစက္၀ိုင္းေပၚ
ေအာင္ၿမင္တဲ့အရသာဟာ
ရႈံးနိမ့္တဲ့အရသာလုိပဲ
အခါးဓါတ္က ေဆးဖက္၀င္ၿပီး
အခ်ဳိဓါတ္က ခြန္အားၿဖစ္ေစရဲ႕။
ေမေမေရ
သားအမာရြတ္ေတြက
ေက်ာက္ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆးသက္ေသခံပါး
ကုိယ့္အေလ့အက်င့္နဲ႔ကုိယ္
ယဥ္ေက်းတဲ့ကုိယ္ခံအားနဲ႔
ေတာင္ပံမပါဘဲ ပ်ံလုိ႔ရတဲ့စိတ္နဲ႔
ေဟာဒီေလာကကုိ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ခ်စ္ၿမတ္ႏုိးပါတယ္။
ေမေမေရ
ဖြဲ႔ႏြဲ႔ခဲ့သမွ် အခါခပ္သိမ္းမွာ
ေမေမလႊဲခဲ့တဲ့ ပုခက္ထဲကစာအုပ္တစ္အုပ္ပါ။ ။

ေၿပၿမင့္
(ေဖေဖာ္၀ါရီ၊၂၀၀၀၊ ၿမႇားနတ္ေမာင္ မဂၢဇင္း)

ေမတၱာရွင္ " ခ်စ္ေသာ ေမေမ " သို႔ ...

အေမ .....
သားေတာ့ မီးေလာင္ေနၿပီ
လူေတြကေတာ့ ရယ္မွာပဲ
သားရင္ထဲမွာ
ကဗ်ာ ...
ကဗ်ာ ...
ကဗ်ာ ...
သက္သာရာ ရမလားလို႔ပါ
(ဒီတစ္ခါေတာ့ျဖင့္)
၀မ္းေရစပ္ရင္လည္း
နည္းနည္းခြင့္လႊတ္ပါအေမ
သားေတာ့ မီးေလာင္ေနၿပီ။

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္

Monday, June 4, 2007

အေမ


ကမၻာေလာကရဲ႕
ေနရာေဒသတစ္ခုမွာ
ၿဖစ္တည္မႈအသစ္တစ္ခု
အေမဖန္တီးမႈၿပဳခဲ့တယ္
ၿဖစ္တည္မႈရဲ႔ အမည္နာမ
အေမ့ရင္ကုိ လႈိင္းထေလာက္ေအာင္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ပီတိေတြေပး
အေမ့ရဲ႕သားေလးတဲ့ေလ
သားလွေနာင္ေရး
စိတ္မေအးတဲ့အေမ
ရင္၀ယ္ေထြးပုိက္
ႏို႔ခ်ဳိတုိက္လုိ႔
ၿမင့္ၿမတ္ရုိးသား
စိတ္စြမ္းအားကုိ
အဓိကအေမြအၿဖစ္
ေပးအပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္
မွန္ကန္မႈရဲ႔ အႏွစ္သာရေတြ
မွားယြင္းမႈရဲ႔ အနိဌာရုံေတြ
ဒါေတြဒါေတြ သီကုံးေၿပာေၾကား
အေမ့စကားေၾကာင့္
အမွန္တရားရဲ႔ စိတ္သေႏၶ
သားအေတြးမွာ တည္ၿမဲခဲ့တယ္အေမ
ဒီလုိနဲ႔ပဲ
ႏွစ္လေတြေဟာင္း
ရာသီေၿပာင္းေလေတာ့
ယုံၾကည္မႈတစ္ခုအတြက္
သားခရီးႏွင္ခဲ့ရၿပီ အေမ
ရုိင္းစုိင္းတဲ့မုန္တုိင္း
တုိက္ခတ္ၾကမ္းပုံက
အန္တုသူမွန္သမွ်
ဖဲ့ေၿခြခံရသတဲ့ေလ
အေ၀းတစ္ေနရာက
ၾကယ္စင္ေတြေၾကြက်ခဲ့တာ
အေမမသိလုိက္ေလေတာ့
အခုအခ်ိန္
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔
ေန႔ရက္ေတြတည္ေဆာက္
သားၿပန္လာမယ့္ေန႔ကုိ
အေမ့ေစာင့္ေနမွာပဲေနာ္။ ။

ေႏြေလ
(အေ၀းေရာက္သားမ်ားကုိေစာင့္ေမ်ာ္ေနၾကေသာ အေမမ်ား….သုိ႔)

အေမ


သည္ကေန႔ ကၽြန္ေတာ္ ၿဖစ္ေနသမွ် ေနာင္တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္ဖုိ႔ ေမ်ာ္မွန္းႏုိင္သမွ် အားလုံးပင္ အေမ့ေက်းဇူးခ်ည္းၿဖစ္သည္။

(ေအဗရာဟမ္ လင္ကြန္း)


အေမ့မ်က္ႏွာေပၚက အမာရြတ္


ေကာင္ေလးက မူလတန္းေက်ာင္းမွာ သူပထမဆုံးၾကဳံရသည့္ မိဘဆရာအသင္း အစည္းအေ၀းအတြက္ အေမ့ကုိ ဖိတ္ခုိင္းေတာ့ သူဖိတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အေမ တကယ္တက္မည္ဆုိသည့္အခါ သူလန္႔သြားသည္။ သူ႔မိခင္ကုိ အတန္းေဖာ္မ်ားနဲ႔ ဆရာမ ပထမဆုံးအၾကိမ္အၿဖစ္ ၿမင္ၾကရေတာ့မည္ ဆုိတာေတြးကာ သူ ထူထူပူပူ ၿဖစ္သြားသည္။ မိခင္က နဂုိမူလ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသူ တစ္ဦးၿဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မ်က္ႏွာ ညာဘက္အၿခမ္းမွာ အေတာ္ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး အမာရြတ္ၾကီးတစ္ခု ထင္ေနသည္။

ေကာင္ေလးက သည္အမာရြတ္အေၾကာင္း မၾကားခ်င္။ သည္အမာရြတ္ၾကီး ဘာေၾကာင့္ရသလဲ ဘယ္လုိသလဲ မသိခ်င္။ ဒါေၾကာင့္သူ မေမး။ အစည္းအေ၀းမွာ အၿခားလူမ်ားႏွင့္ ဆုံၾကေတာ့၊ သူ႔မိခင္မွာ အမာရြတ္ရွိတာ မွန္ေသာ္လည္း ပင္ကုိအလွရွိတာ ယဥ္ေက်း ပ်ဳငွာတာေတြေၾကာင့္ လူေတြက သေဘာက်ၾကသည္။ ဒါကုိၿမင္ေသာ္လည္း ေကာင္ေလးရွက္ရြံ႕စိတ္မေၿပ၊ ေရွာင္ဖယ္ပုန္းလွ်ဳိးေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေနရာမွာေတာ့ ဆရာမႏွင့္သူ႔မိခင္တုိ႔ စကားေၿပာေနတာၾကတာ သူၾကားရသည္။

“မ်က္ႏွာေပၚက ဘယ္လုိရတာလဲ ” ဆရာမက ေမးသည္။
“သားေလး ႏုိ႔စုိ႔အရြယ္တုန္းကေပါ့၊ သူ႔အခန္းထဲမွာ မီးေလာင္ေတာ့ သားက ခုတင္ေလးထဲမွာ ၊ အခန္းထဲမွာ မီးေတြ တဟုန္းဟုန္းဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွ မ၀င္ရဲဘူး၊ ကၽြန္မက အတင္း၀င္ေၿပးသြား၊ အဲဒီမွာ အေပၚက တုတ္တန္းၾကီး တစ္ခု ၿပဳတ္က်လာေတာ့ ကၽြန္မသား အေပၚေၿပးၿပီး ကာလုိက္တာ၊ ကၽြန္မကုိ ရုိက္မိၿပီး အဲဒီမွာတင္ ေမ့လဲသြားတယ္၊ ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ မီးသတ္သမားေတြ ေရာက္လာၿပီး ၀င္ကယ္လုိ႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္လုံး အသက္ ခ်မ္းသာရာရတာ” မိခင္က မ်က္ႏွာေပၚက အမာရြတ္ကုိ စမ္းၿပီး ၿပန္ေၿပာေနသည္။ “တစ္သက္လုံး မီးေလာင္ရာ အမာရြတ္တစ္ခုေတာ့ ထင္သြားတာေပါ့ေလ၊ ဒါေပမဲ့ ဒီအတြက္ ကၽြန္မတစ္ခါမွ ၀မ္းမနည္းမိပါဘူး“ တဲ့ အေမက ဆုိသည္။

သည္စကား ၾကားေတာ့မွ ေကာင္ေလး မ်က္ရည္ေတြ အ၀ိုင္းသားႏွင့္ ေၿပးထြက္လာကာ အေမ့ကုိဖက္သည္။ သူ႔အတြက္ အသက္ေပး ကာကြယ္မည့္ အေမဧ။္ ေစတနာ အေမ့ ေမတၱာေတြကုိ ခံစားရကာ သူ႔ရင္ထဲ လႈိက္ေနသည္။ အဲသည္ေန႔ တစ္ေန႔လုံး အေမလက္ကုိ သူတင္းတင္းဆုပ္ထားသည္။ တစ္ခ်က္မွ်ပင္ မလႊတ္ေတာ့ေပ။

မူရင္း....LiYuhKuo The Scar
ဘာသာၿပန္...ဆရာေဖၿမင့္