Saturday, May 26, 2007

အလည္လြန္ေတး

အဲဒီတုန္းက
ကၽြန္ေတာ့္ရထားေလးမွာ
ရပ္စရာဘူတာ မရွိရွာဘူး
ကုိယ့္အသုိက္ကုိယ္ မီးရႈိ႕ၿပီး
ခရီးႏွင္ခဲ့ သူဖုန္ဆုိးေတာရုိင္း
ေလးအဖုိ႔
မိသားစုလုံၿခဳံမႈအတြက္ မ်ုိဳးေစ့တစ္ေစ့ေတာင္
အက်ဲအပက္ မခံ၀ံ့ဘူး။

မာနမူးလႈိင္းမူးနဲ႔
အခ်ိန္တုိင္းကူးခတ္၊ အခါတုိင္းေၾကကြဲ
ေလာင္ကၽြမ္းပ်က္စီးသမွ်ထဲကပဲ
သင္ခန္းစာၿပာစေတြ ဖြာထြက္လြင့္စင္
မနက္ၿဖန္ေလွကေလး ဆိပ္ကမ္းေ၀းေသာင္တင္မွ
သံေယာဇဥ္ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိ
ေသြးရႈးေသြးတမ္းလုိက္ဖမ္းေနမိေပါ့။

ေမေမေရ….
ေခြးငတ္တစ္ေကာင္ရဲ႕ေလာကဓံဟာ
အရုိးအရင္းေလးနဲ႔ပဲ ညွီေစာ္နံလုိ႔
ၿပန္စရာ လမ္းတေလွ်ာက္
နံရံခါးခါးေပါက္ေပါက္ေရာက္လုိ႔။

အခုေနာင္တေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္မႈတ္ထုတ္ေနရၿပီ
ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းက အခ်က္ေပးဥၾသသံဟာ
ထြက္ခြာၿခင္းလား၊ ဆုိက္ကပ္ၿခင္းလား
အေမ့ရဲ႕စကားသံဟာ
ကၽြန္ေတာ္အတြက္ႏွင္တံၿဖစ္ေစေပါ့

ေထြးယ်

No comments: