ေမေမ့ပင္လယ္ကူးသေဘၤာေလး
ေမေမ့အျပံဳးထဲ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ စကၠဴေလွေလးရဲ႕ မာလိန္မွဴး
အသက္သံုးဆယ္အထိ ဘာမွ မထူးခဲ့ဘူး ။
ေမေမ့ေမတၱာနဲ႕ ဆင္တဲ့ သစ္သားကြပ္ပ်စ္ကေလးမွာ
ေမေမ့ေပါင္ကို ေခါင္းအံုးလုပ္
သားအိပ္မက္ကေလးေတြ ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္ပါဦးေမေမ ။
ေကာ္ဖီလည္း ေလ်ာ့ေသာက္ပါတယ္
အိပ္ေရးဝေအာင္လည္း အိပ္တယ္
ကြန္ပ်ဴတာလည္း တအားမသံုးဘူး
ဘုရားလည္း မွန္မွန္ရွိခိုးတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ညာေနတုန္းပဲ…
ေရခဲေတာင္ေတြလို မေအးခဲတတ္ဘဲနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ပင္လယ္ခရီး ထြက္ခဲ့တယ္ ။
ႏွင္းေတြကို မျဖားေယာင္းတတ္ဘဲနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင္းရာသီထဲ ခုန္ခ်ခဲ့မိပါေပါ့ ။
ေမာဟတန္းလန္းေန႕စြဲေတြထဲ
တစ္ေန႕တစ္လံ
တစ္ေန႕တစ္လံနဲ႕ပဲ
ေမေမရွိတဲ့အရပ္နဲ႕ ေဝးသထက္ ေဝးေနတုန္း ။
ေမေမေတြ႕လား
ခိုက္ခိုက္တုန္သတိရစိတ္နဲ႕
ညက
ကၽြန္ေတာ္
အိမ္ေပၚ ျပန္ေျပးတက္လာခဲ့တယ္ ။
လင္းဒီပ
၁၈.၀၃.၁၀
2 comments:
ကူးယူေဖာ္ၿပထားခ်င္လို႕ပါ ခြင့္ျပဳမယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္
တိုက္ဆိုင္လြန္းေနလို႕ ကဗ်ာထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြ က် က်ံခဲ့လို႕ ပါ
ကူးယူေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္းး
Post a Comment