Thursday, April 17, 2008

က်ိန္စာ


အေဖ့ဓါတ္ပုံကုိမွီႏြဲ႕ထားေလသူ အေမ့မ်က္ရည္
ေၿမနီလမ္းေလးေပၚက
ဆုိးေနက်ေၿခသံေလးကုိ
ေငးေမ်ာ္ေနေလ်ာ့မယ္….။
လ မသာတဲ႔ၿမိဳ႕ၿပမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
အေမမွာေသာ ရႈိက္သံနဲ႔
ေမတၱာဓါတ္တို႔ပစ္ခ်ၾကည့္မိ
အၾကည့္ေတြေရတစ္ေပါက္ေလးေတာင္မရရွိခဲ့…။

မုိင္ေလးရာမွာ
အေမဂုဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာရြတ္ပါ
မုိင္ေလးရာမွာ
ကၽြန္ေတာ္အရက္ေသာက္ေနပါတယ္
အေမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္မုိင္ရွစ္ရာအကြာ…။

အေမေရ
`ေသမိန္႔က်လူတစ္ေယာက္မွာ
ဒဏ္ရာအနာတရတစ္ခုၿဖစ္ရင္
သတ္ပစ္လုိ႔မရဘူးတဲ႔…´
အေမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္
ဒဏ္ရာဗရပြနဲ႕
ရွင္မိန္႔က်ေန႔စြဲေတြမွာ
ဘယ္ကံၾကမၼာကထပ္ေ၀းေစခဲ့တာလဲ…။

ကၽြန္ေတာ့္ခ်က္ၿမဳပ္ခဲ့တဲ႔ေၿမမွာ
ဘာအပင္ေတြေပါက္ေနၿပီလဲအေမ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ရြက္က်ပင္ေပါက္…။

အေမရွိတာထဲကႏႈတ္ေပးၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ကလုိအပ္သမွ် ထပ္ေပါင္းခ်င္ရဲ႕
ထုံးတမ္းစဥ္လာလုိအပ္ခ်က္အတုိင္း
ကၽြန္ေတာ့္ေၿခလွမ္းေတြဦးၿပန္လည္ခဲ့
ခြင့္လႊတ္ေနက်
လမ္းဆုိးေလးဆီ…။….။

ၿငိမ္းစု
(နာမည္ပ်က္မရွိတဲ႔ အရုိင္းအစုိင္း ကဗ်ာစုမွ)

ပင္လယ္ေၿခာက္


လက္ေ၀ွ႔ၾကိဳး၀ုိင္းစင္ေပၚက အရႈံးနဲ႕

ဆင္းလာရတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာလုိမ်ိဳး သင္ခန္းစာေတြနဲ႕

ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးပဲ အညဳိအမည္းစြဲလုိ႔ေပါ့ ေမေမ

ခုဆုိ ေမေမက်န္ခဲ့တဲ့ ဧရာ၀တီမွာလည္း

ဒီေရေတာနဲ႕ ႏြံ၀ါေရာင္က သစၥာရွိသေလာက္

ရာသီရဲ႕ လက္သီးခ်က္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕

သူစိမ္းတရံဆံ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ေလာက္

ေကာင္းကင္ၾကီးက ယုံစရာမေကာင္းပါဘူး

မဲဇလီေတာေတြက ေစာင္းၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး

ေလထဲမွာ ကေခ်သည္မတစ္ေယာက္ေလာက္လည္း

အကမေကာင္းလွၿပန္ပါဘူး

ကၽြန္ေတာ့္အလြမ္းေတြကေတာ့

အဲဒီ မဲဇလီရြက္ေတြထက္ ေစာေၾကြခဲ့ၿပီးပါၿပီ

ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္ေတြလည္း

မုိးစက္ေတြ ရႊဲရႊဲစုိကုန္ေပါ့

သားေလးမုိးခ်ဴန္းသံေတြကုိေၾကာက္တုန္းက

ေမေမ့ရင္ခြင္ဟာ ဒီမွာေတာ့ မရိတ္သိမ္းရေသးတဲ႕

၀ါခင္းၾကီးတစ္ခင္းေပါ့၊

ေႏြေခါင္ေခါင္စုိစုိစိမ္းလန္း

ဒဟတ္ရြက္ေတြလုိေၾကြက်ရင္း

ဘ၀တစ္ခုလုံးေၿခာက္ေသြ႔ေအာင္

ကၽြန္ေတာ္ကလြမ္းေတာ့

ေမေမမွမရွိတာ

ေကာင္းကင္ဆုိတာပင္လယ္ေၿခာက္ၾကီး တစ္ခုပါပဲ

ကၽြန္ေတာ္- အဲသလုိ

ၿပတင္းေပါက္က

ေမေမ့ကုိေမ်ာ္ရင္

ၿမင္ရတယ္ေမေမ။


ပန္းလႈိင္စုိး( က်ဴံေပ်ာ္ )
ေသာင္းေၿပာင္းေထြလာရယ္စရာမဂၢဇင္း၊ 2002 ေအာက္တုိဘာ