Saturday, September 15, 2012

ေမေမ မသြားပါနဲ႔..


သူ႔အသက္ငါးႏွစ္….
“ေမေမ.. ေမေမ့စကားကို သားနားေထာင္ပါမယ္။ ေမေမ မသြားပါနဲ႔..”

မူႀကိဳေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းေပါက္ဝမွာ ေမေမ့ေျခေထာက္ကိုဖက္ၿပီး သူငိုယိုေတာင္းပန္တယ္။ ေမေမကထိုင္ခ်ၿပီး သူ႔ပါးႏွစ္ဘက္ကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ ကိုင္လိုက္တယ္။

“ေယာက္်ားေလးဆိုတာ မ်က္ရည္မက်ရဘူး သား… အထဲမွာ သားနဲ႔အတူ ေဆာ့ကစားမယ့္ ကိုကိုမမေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာမကလည္း သားကို သီခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးသင္ေပးဦးမွာ။ သား ေသခ်ာလိုက္ဆိုၿပီး ေမေမ့ကိုျပန္ဆိုျပေနာ္။ ေမေမရံုးဆင္းတာနဲ႔ သားကို လာႀကိဳမယ္” ေမေမ့ေျပာစကားကို သူမ်က္ရည္သုတ္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။

သူ႔အသက္ဆယ္ႏွစ္ ….
“ေမေမ……”
ေက်ာင္းေပါက္ဝမွာ ေမေမကိုေတြ႔တာနဲ႔ သူေျပးဖက္တယ္။ ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲ ဝမ္းသာအားရ သူေခါင္းေလးတိုးေဝွ႕တယ္။

“ေျဖႏိုင္လား သား?”
အမွတ္ျပည့္ရတဲ့ အေျဖစာရြက္ကို ေမေမဆီ သူထိုးေပးတယ္။
“ေမေမ့သားက ေတာ္လိုက္တာ… လာ.. ေမေမတို႔ တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္ သားကို ဂုဏ္ျပဳရမယ္”


သူ႔အသက္ ဆယ့္ငါးႏွစ္….
“သား မသြားခ်င္ဘူး.. သား က်ဴရွင္မတက္ခ်င္ဘူး…က်ဴရွင္တက္လည္း အပုိပဲ”
ေမေမက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ အေျဖလႊာစာရြက္ကို ထိုးျပၿပီး “သား အမွတ္စာရင္းကို သားၾကည့္ပါဦး။ ဘာျဖစ္လို႔ ေမေမ့စကားကို သားနားမေထာင္ရတာလဲ? ဒီလိုပံုစံနဲ႔ဆက္သြားရင္ တကၠသိုလ္တက္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ သားကို ပညာတတ္ေစခ်င္လို႔ ေမေမ ပိုက္ဆံအကုန္ခံၿပီး ေက်ာင္းထားတာ၊ တစ္ေနကုန္ ဂိမ္းကစားဖို႔ မဟုတ္ဘူး သား…” သူ တံခါးေဆာင့္ပိတ္ၿပီး အျပင္ကိုထြက္သြားလိုက္တယ္။ သူ႔ေနာက္ေက်ာမွာ ေမေမ့အသံကပ္ပါလာတယ္။

“သား……. ျပန္လာခဲ့……!!”

သူ႔အသက္ ၂ဝႏွစ္…..
“သား အိမ္မျပန္ေတာ့ဘူး ေမေမ.. ဒီည သားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ပါတီလုပ္မယ္။ ေအာ္.. ေမေမကို ေျပာရဦးမယ္။ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာ သားျဖည့္လိုက္ၿပီေနာ္.. ” ရီေဝေဝအသံနဲ႔ ေမေမဆီ သူ႔ဖုန္းဆက္တယ္။

“အိမ္ျပန္လာၿပီး ျဖည့္ပါလား သား… ေမေမ့ကို တိုင္ပင္ၿပီးမွ ျဖည့္ပါလား! ေမေမ့ကိုလည္း ဘာမွမတိုင္ပင္ပဲနဲ႔ သား ဘာလို႔ ေမေမ့စကား နားမေထာင္ရတာလဲ? သား …ဘာလိုင္းဦးစားေပးေလွ်ာက္ထားသလဲ?”

“ဟာ… ေမေမကလည္း စိတ္ရႈပ္လိုက္တာ.. သားကိစၥ သားသိပါတယ္.. ေမေမ ဝင္မပါပါနဲ႔..”

ေမေမဘက္က ဘာမွမေျပာခင္ သူဖုန္းအရင္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ခြက္ကိုကိုင္ေျမာက္ၿပီး အေပါင္းအသင္းဘက္လွည့္လိုက္တယ္။

“သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ.. လာကြာ.. ခ်ီးယားစ္…”

သူ႔အသက္ ၃ဝႏွစ္…..
“အရက္ေသာက္ဖို႔ စိတ္ရွိေသးတာလား?”

သူ႔လက္ထဲက ဖန္ခြက္ကို ေမေမလုယူၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
“ဒီမိန္းကေလး မဆိုးပါဘူး.. ေမေမ ဘယ္ေတာ့မွ ေျမးခ်ီရမလဲ သားရယ္..”
“သူ႔ကို သားမႀကိဳက္ဘူးေမေမ… ဟို ေကာင္မေလးနဲ႔ စပ္ေပး ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ စပ္ေပး မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေမေမ။ သားကို ေနရာလပ္ေလးတစ္ခုေပးပါ…”

“ေမေမ့စကားကို တစ္ေခါက္ေလာက္ နားေထာင္ေပးပါလား သား? ေမေမ ေျပာမယ္….”
“ဟာ……. သား နားမေထာင္ဘူး… ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ ေမေမ့စကားကို သားနားေထာင္ေနခဲ့တာ.. ေမေမ ေျပာတာေတြ ဘယ္ေလာက္မွန္လို႔လဲ? ဘယ္ေလာက္မွန္လဲ?”


သူ႔အသက္ ၄ဝ…..
“ပိုက္ဆံက ဘယ္ေလာက္မွ မမ်ားပါဘူး။ လိုအပ္တာဝယ္ဖို႔ ေမေမအတြက္ သားပိုက္ဆံထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ပိုက္ဆံလိုတဲ့အခါ ဖုန္းထပ္ဆက္လိုက္ေပါ့…”

“ေမေမ ဘာမွမလိုဘူးသား… ႏွစ္ကုန္တဲ့အခါ ေျမးေတြေခၚၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ပါဦး.. သားတို႔ကို ေမေမလြမ္းလို႔ပါ.. ၿပီးေတာ့ သားကို ေမေမေျပာျပစရာတစ္ခုရွိတယ္…”
“ႏွစ္ကုန္ရင္ ကုမၸဏီကလုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕မယ္တဲ့။ သား ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္လာျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး ေမေမ… ေနာက္ႀကံဳမွ ေျပာၾကတာေပါ့…” ဖုန္းကို သူအရင္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။


သူ႔အသက္ ၄၁ႏွစ္…..
စီးကရက္တစ္လိတ္ကို ဖြာရင္း စာတိုက္ကပို႔လာခဲ့တဲ့ စာတစ္ေစာင္ကို သူၾကည့္ေနမိတယ္။ စာအိတ္ေပၚမွာ ေပးပို႔သူလိပ္စာ မပါဘူး။ စာအိတ္ကို ေဖာက္ၾကည့္ေတာ့ စာအိတ္ထဲမွာ.... သားအျဖစ္ ေမြးစားစာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္၊ ေသဆံုးေၾကာင္း ေဆးလက္မွတ္တစ္ေစာင္…. ေဆးလိတ္မီးခိုးေငြ႔ၾကားမွာ သူ႔အျမင္ေတြ မႈန္ဝါးသြားခဲ့တယ္။

အုတ္ဂူတစ္ခုေရွ႕မွာ သူဒူးေထာက္ေနမိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့မွန္း မသိေတာ့ဘူး။ သူ႔ႏွလံုးသားေတြ ကဲြအက္မြေၾကလို႔… ဆို႔နင့္တဲ့အသံနဲ႔ ေမေမၾကားႏိုင္ဖို႔ ေနာက္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း သူေျပာလိုက္တယ္။ တမလြန္က ေမေမ သူ႔အသံကို ၾကားႏိုင္ပါေစ…

“ေမေမ… ေမေမ့စကားကို သားနားေထာင္ပါေတာ့မယ္.. ေမေမ ထြက္မသြားပါနဲ႔…”



မူရင္း-- http://www.5719.cn/html/gandong/201110/ma_wotinghualiao_nibiezou__5203.html
 

Thursday, August 23, 2012

ရပ္ေ၀းသီးခ်င္း


ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ပစ္လႊတ္လုိက္တုန္းကေတာ့
တစ္ခုကုိ ထုိးေဖာက္ဖုိ႔ရည္ရြယ္ခဲ့တာပဲ
အခုမွ
ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိ ၿပန္စုိက္ေနတဲ့ၿမွား
ေခၽြးသံေတြၾကားက လြင့္ပ်ံလာတဲ့သီခ်င္း
နယ္ေၿမသစ္မွာ အစိမ္းလန္းဆုံးပြင့္လုိ႔
နမ္းရႈိက္လုိက္တုိင္း မုိးရြာတယ္
မနက္ၿဖန္ေတြကုိ မယုံၾကည္လုိ႔
မနက္ၿဖန္ေတြထဲ တုိးတုိး၀င္ၾကည့္ေတာ့
အနာဂါတ္ဟာ
၀င္ၾကည့္ပါ ၀င္ၾကည့္လုိက္ပါနဲ႔
လမ္းေတြကုိခ်ခင္းၿပီး ေစ်းသည္လုိၿဖားေယာင္းတယ္
ဘယ္ေန႔ၿပန္မွာလဲ
အေၿဖက
ဦးေႏွာက္ကုိခါယမ္းၿပီး
တစ္ရက္တည္းမဟုတ္တဲ့ သကၠရာဇ္ေတြကုိ
အမႈိက္ပုံးထဲ ပစ္ထည့္လုိက္တယ္
ဟယ္လုိ
ငါးမရဘဲ ေရခ်ဳိးၿပန္ဖုိ႔
ကၽြန္ေတာ့္အေတာင္ေတြမုိးေနတယ္
ေမေမ…။ ….။



ရာဇာမ်ဳိး (အင္းကုန္း)
(အမွတ္၅၃၊ ဧၿပီလ၊ ၂၀၁၀ ရယ္စရာမဂဇင္း)
( ပင္လယ္နဲ႔ပက္သက္ေနတဲ့ရြက္ေတြကဗ်ာစာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္)

Saturday, October 22, 2011

တစ္ေန႔ေတာ့ၿပန္လာခဲ့ပါ့မယ္ . . . ေမေမ

ဟိုးအေ၀းမွာ

ၾကယ္စင္ေတြ..သူတို႔စြမ္းသေလာက္

မႈန္ၿပၿပေပမယ့္..“ လင္း ” ၿပရွာတယ္ ေမေမ

ကၽြန္ေတာ္ေရာ...ေမေမ့အတြက္

ဘယ္လို သစၥာတရားေတြနဲ႔

ဘယ္လို ေမတၱာတရားေတြနဲ႔

“ လင္း ” ၿပခဲ့ၿပီးၿပီလဲဟင္ ...

ေမေမ

ကၽြန္ေတာ္တို႔အရပ္မွာ

ေနေတြမပြင့္ဘူး .. လေတြမသာဘူး

အခ်ိန္တိုင္းမွာ ဖိႏွိပ္စီးပိုးမႈေတြနဲ႔

ဘယ္လိုမ်ား ေနသာစရာေကာင္းမွာတဲ့လဲ

ဂါရ၀တရား နဲ႔ ရိုေသမႈဟာ

လူ႔ဘံုသမိုင္းမွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနေလရဲ႕

ေမေမသင္ၾကားခဲ့သမွ်

ကၽြန္ေတာ့္မွာ . . . . ေနာင္တ ဆိုတာကိုအေဖာ္ၿပဳလို႔

ခရီးၾကမ္းကို ဆက္လက္လႊင့္ေနမိဆဲ

ေမေမ

အဲဒီေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္

ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိုးေရေတြ အတူေသာက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္

တနယ္တၿခားမွာ

သူတို႔ဟာ ဘာေၾကာင့္မ်ား “ စိမ္း ” သြားၾကတာလဲဟင္

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ၿမန္မာေတြပါေမေမ

ေရႊတိဂံုဘုရားၾကီးရွိတယ္

ဇြဲကပင္ေတာင္ရွိတယ္

ဧရာ၀တီၿမစ္ၾကီးရွိတယ္

ပုဂံ ရွိတယ္

ဂူဂဲလ္ေလာက္ေတာ့ပြင့္ႏုိင္တဲ့ အင္တာနက္လိုင္းၾကီးေတြရွိတယ္

တခါတခါ ပိုက္ဆံမ်ားရွိလို႔ကေတာ့

လူေပၚလူေက်ာ္လည္း လုပ္ႏုိင္ေသးတယ္ေမေမရဲ႕


ေမေမ

မေ၀းေတာ့တဲ့တစ္ေန႔မွာေပါ့

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြကိုယ္စီထုပ္ပိုး

မႏိုးေသာ အိပ္မက္မ်ား ကိုယ္စီနဲ႔

ေမေမ့အိမ္ကေလးကို ၿပန္လာခဲ့မွာပါ

ႏွင္းဆီရနံ႔ေတြလႊမ္းေနတဲ့

ေမေမ့ ပန္းခင္းေလးထဲ

ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမွ်ာ္ေနမလားေမေမ

ေမေမ့ ရင္ခြင္တံခါးကိုေခါက္

ကၽြန္ေတာ္ သားေခ်ာ့ေတးေတြ ၿပန္ၾကားေယာင္မိတယ္

လူကေလးရယ္..အိပ္ခ်ိန္တန္..ဗ်ိဳင္းေရွ႕ကပ်ံ

ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြထဲ

အခါမလပ္ အံု႕ဆိုင္း ရစ္သိုင္းေနဆဲပါ ေမေမရယ္


ေမေမ

ဒီေၿမဒီေရဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့

တမာခါးေတြစိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ပူၿပင္းစူးရွ

ကႏၱာရသက္သက္ရယ္ပါ ေမေမ

တခမ္းတနား အေဆာက္အအံုေတြနဲ႔

မီးရထားၿဖဴၿဖဴၾကီးေတြနဲ႔

သူတို႔ဟာ စက္ရုပ္ေတြမ်ားလားေမေမ

အခ်ိန္တန္အိပ္ အခ်ိန္တန္စား

ဘ၀ဟာ ေနၿခင္းလား... ေသၿခင္းလား

ဘယ္လို အသိတရားမ်ိဳးေတြနဲ႔

ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေနထုိင္ရမလဲဟင္ ေမေမ


ေမေမ

နံနက္ခင္းႏိုးထခါစ ေမေမ့လက္ရာထမင္းေၾကာ္နဲ႔

ပဲၿပဳတ္ဆီဆမ္းကို ကၽြန္ေတာ္တအားလြမ္းတယ္ေမေမ

ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆူပါဦးေမေမ

ကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုက္ပါဦးေမေမ

တခမ္းတနား အေဆာင္အေယာင္ေတြကို

ကၽြန္ေတာ္မုန္းတီးေနခဲ့တာၾကာပါၿပီ

ဘ၀က လိႈင္းထန္လည္းပဲ

ေမေမ့ ၀ဲဂရက္ထဲပဲ ကၽြန္ေတာ္လြန္႔လူးေပ်ာ္ေမႊ႔ခ်င္တယ္

ေမေမ့ ေလွငယ္ေလးပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေလွာ္ခတ္ခ်င္တယ္

အို... ေမေမရယ္

မေ၀းေတာ့တဲ့ တစ္ရက္မွာေပါ့

ကၽြန္ေတာ္ အေရာက္ၿပန္ခဲ့မွာပါ

ခြင့္လႊတ္ၿခင္းတရားေတြ နဲ႔ ေမေမ့ ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးၾကား

ကၽြန္ေတာ္ အိပ္စက္ခိုလႈံပါရေစဦးေနာ္


(အေ၀းေရာက္ “ သား ” မ်ား ကိုယ္စား ခံစားေရးဖြဲ႔ပါတယ္ )


လြမ္းေနခြင့္

Thursday, October 6, 2011

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခ်ဳိးတစ္ေကာင္နဲ႔ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ

အေကြ႔ (၁)


သုညအစ၊ သုညအလယ္၊ သုညအဆုံး၊

ကၽြန္ေတာ္က ဘ၀ကုိလြယ္လြယ္ မရႈံးခ်င္ဘူး အေမ…

ကၽြဲအေကာင္ေပါင္းမ်ားစြာထဲက

ကၽြန္ေတာ္ဆုိတဲ့ ေၿမဇာပင္

အညႊန္႔ကေလးက တေထာင္ေထာင္နဲ႔ေပါ့…

လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္သုံးဆယ္မွာ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အၾကီးၾကီး ပုိက္ခဲ့တယ္ အေမ…..


ပါးတစ္ဖက္က လွ်ဳိတဲ့ဓါး

ေနာက္ပါးတစ္ဖက္က ထြက္တဲ့အထိ

ကၽြန္ေတာ္ အသဲတယားယား

နံပါတ္ (၄၀)ထဲက (၁) ေလ်ာ့သြားတာ

ဘာမွၿပႆနာ မဟုတ္သလုိ

ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ကုိ ငုတ္တုတ္ထုိင္ခုိင္းထားတယ္

အေမ….

ေသြးဆုိတာ လုိသေလာက္ေတာ့ ထြက္ရမွာပဲ…


ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ့ဘူး အေမ…

အေလးစားခံခ်င္တာလား…

အေၾကာက္ရြံ႕ခံခ်င္တာလား…

အဲ့ ႏွစ္လေတြၾကားမွာ

သားက ဘယ္ေနရာမွန္းမသိ

ခေရပြင့္ေလး ပခုံးေပၚေၾကြဖုိ႔အေရး

သား အေတြးက မက္ေမာမိေနတုန္းပဲ….


ၿပန္မၿပဳံးမၿပ ႏုိင္ေတာ့ဘူးအေမ…

တစ္ အေၿခအေန၊ ႏွစ္ အေၿခအေန၊ သုံး အေၿခအေန၊

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘ၀က ေရလုိပဲ

အလြယ္တကူ ပုံက်လြယ္ခဲ့ၿပီ


အေမသိရင္ .. ဘာၿဖစ္ဦးမလဲ….


ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ေၿမပုံတစ္ခ်ပ္

ေနာက္မာရ္နတ္ကုိ ေထာက္လွမ္းဖုိ႔ ကိရိယာ

ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမရွိဘူး

ဒီအခ်ိန္ သားအေတြးရွင္းဖုိ႔

အေမ့ကုိပါ ေမ့ထားလုိက္တယ္

အေရွ႕မွာ ထယ္ထုိးထားတဲ့ ေၿမ

ရဲဖုိ႔အတြက္ အကုန္လုံးေမ့ခဲ့ရတယ္ အေမ…။


အေကြ႔ (၂)


နံရံၿဖဴၿဖဴမွာ အစြန္းအထင္းေတြ

ကၽြန္ေတာ္ေတြးလုိ႔ မရဘူး

“ခင္ဗ်ား ဘာလုိ႔ မဆက္သြယ္တာလည္း”

“အေမသိရင္ စိတ္ဆင္းရဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မဆက္သြယ္ခ်င္ဘူး”

တတိယ အၾကိမ္ေၿမာက္ ခြဲစိပ္မႈ

တံခါး၀မွာ တန္းစီထားတဲ့အခ်ိန္

ပထမတစ္ေယာက္ ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္

အဲ့ဒါ အစ္မအၾကီးဆုံး

ဒုတိယေၿမာက္ အနားမွာကပ္

“မင္းဘယ္လုိ ၿဖစ္ရတာလဲတဲ့”

ဟုတ္က့ဲအေမ…

ကၽြန္ေတာ္ ၿပန္ေရာက္လာၿပီ…

“ေအး အေမသိပါသတဲ့”

“ငါေသေတာ့ ငါ့အသုဘ မင္းစီစဥ္

မင္းေသေတာ့ မင္းအသုဘ ငါစီစဥ္မယ္”

ငါက မင္းအေမပါဘဲ တဲ့လား အေမ…


ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းတယ္ အေမ…

သုည တစ္ၿခမ္းအပဲ့ ေပမယ့္

ကၽြန္ေတာ္က တစ္မၿဖစ္ေတာ့ဘူး

အၿပစ္ေတြၿပန္ရွာလုိက္ေတာ့

ကၽြန္ေတာ္ ၿမစ္ကုိ အလ်ားလုိက္ဆန္ခဲ့တာကုိး

ကၽြန္ေတာ္ မရႈံးခ်င္ဘူး အေမ…

ဒီၿပည္တြင္းစစ္ကုိ

ကၽြန္ေတာ္ အႏုိင္တုိက္ခ်င္တယ္….


အေမအၿပဳံးကအားရွိခ်င္စရာ

“သား မင္းက အေမ့သားပါဘဲ”

အေ၀းမွာ ၾကားရၿပန္ၿပီ

ေရႊၿပည္ေတာ္က ေမွ်ာ္မေ၀းေတာ့သလုိလုိ…

သားက ကုလားအုတ္တစ္ေကာင္လုိ

သူဘုိ႔… ကုိယ့္ဘုိ႔ လုိ႔မေတြးဘူး အေမ

သား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ခ်စ္တယ္…


တစ္ခ်စ္တယ္၊ ႏွစ္ခ်စ္တယ္၊ သုံးခ်စ္တယ္…

အၿပစ္ဆုိတာထက္ အစစ္အမွန္

ကၽြန္ေတာ့္ အပင္ေလး ရွင္သန္ေစခ်င္တယ္

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အိမ္ကေလးက

အမုိးနဲ႔အကာက အေပါက္အၿပဲ

အေၿခတုိင္က ယုိင္နဲ႔ေနတဲ့အခ်ိန္

ကၽြန္ေတာ္ အစစ္အမွန္ကုိ ရွင္သန္ေစခ်င္တယ္ အေမ…


ပစ္ၾကခတ္ၾက…

မိသားစုစကား၀ုိင္း

ခပ္ရုိင္းရုိင္း အၿဖစ္ေတြပါ

ပါလာခဲ့ၿပီ………


ဘ၀မွာရွိတဲ့ အသိတရား

ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ခါေသသြားပါေစ

အေမ ခြင့္လႊတ္ေပးပါဦးအေမ

ကၽြန္ေတာ္ (၁၅) ႏွစ္လုံးလုံး

ကၽြန္ေတာ့္ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔

ဘယ္သူ႔ကုိမွ မယုံၾကည္ေတာ့ဘူး

ကၽြန္ေတာ္သြားလုိက္ဦးမယ္…..


အေမွာင္….

ရက္ေပါင္း (၁၂၀) ေက်ာ္ကာလ

ငါ… မရႈံးေစရဘူး.. ေဟ့…

ေမွာင္တယ္ ဆုိကတည္းက

လင္းဖုိ႔အတြက္ပဲ….

အေမ ေမြးခဲ့တဲ့သား

အမွားမရွိ

ကၽြန္ေတာ္(၁၅)ႏွစ္လုံးလုံး

လူၿဖစ္ရႈံးခဲ့ရၿပန္တယ္……….


အေကြ႔(၃)


မၿဖစ္၊ မၿဖစ္၊ မၿဖစ္ေတာ့ဘူး….

ဒီမုိးက သည္းလုိ႔ေကာင္းတုန္းပဲ…

ကၽြန္ေတာ္ မရႈံးခ်င္လုိ႔

သြားဦးမယ္… အေမ….။


အေမေရ….

ညီေလးလည္း က်န္းမာပါတယ္…

ညီမေလးက .. ေပ်ာ္လုိၿပဳံးလုိ႔

ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၿမင္ေတာ့

သူေပ်ာ္လုိ႔ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ က်လုိ႔


အေမ…

အေမေနေကာင္းပါေစ…

အေမေပ်ာ္ပါေစ…

အေမေမြးတဲ့ အေမ့သားေတြ

အေမ ခ်စ္တဲ့ အေမ့သားေတြ

အေမ့ အေၾကာင္းေတြးတုိင္း

အေမ ေနရစ္ခဲ့တဲ့ … ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းၿပည္

အေမ့လုိ ၿငိမ္းခ်မ္းဖုိ႔…

အေမ့သားေတြ အေ၀းကတုိက္တုန္း….


(ကုိမ်ဳိးၿမင့္ခ်ဳိ အတြက္)

ေက်းေတာ္မ်ဳိး