အတၴဳပတိၴသီခ်င္း

ဒီဘ၀ေတာင္ကုန္းကေလးေပၚ
ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုံေတြ တစ္ခ်ပ္ၿပီးတစ္ခ်ပ္ လႊတ္တင္ခဲ့ပါရဲ႔
အႏုပညာတိမ္တုိက္ေတြ စီးနင္းခြင့္ရလုိရၿငား။

အလင္းကုိတပ္မက္ေဇာနဲ႔ မႊန္ထူေနတဲ့
ကြၽန္ေတာ္ဟာ ပလူေလးတစ္ေကာင္ပါ
အေတာင္ပံေတြ ၿဖန္႔ကားၿပီး မီးပုံဆီေၿပးလာတယ္။

ကံၾကမၼာကတြတ္ေပါက္မွာ
ငါးေလးတစ္ေကာင္ေလာက္ ဖမ္းမိဖုိ႔ဆုိရင္လည္း
အေမ့သားက ပါးရည္နပ္ရည္ မရွိတဲ့ ေၿခတံရွည္ ဗ်ဳိင္းတစ္ေကာင္ေလ။

ဒုကၡက်င္းပုန္းေတြ ေစာင့္ေနရဦးမလား
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႔သမုဒၵရာကုိ ေရဘ၀ဲတစ္ေကာင္ ေစာင့္ၾကပ္ေလမလား
ဒီႏွလုံးသားထဲ တံလွ်ပ္ေတြပဲ ပြက္ဆူေနသလား
အိပ္ရာႏုိးခဲ့တုိင္း အ၀ိဇၨာ ေတာအုပ္ေလးထဲမွာပါ အေမရယ္။

ဒီသံသရာမွာ
ေနရာေလးတစ္ကြက္ ဦးမိခဲ့ၿပန္ေပါ့
လူၿဖစ္ရၿခင္းရဲ႔ ေရဦးတက္ခ်ိန္ကတည္းက
အတၲစာဘူးေတာင္းသိုက္ကေလး
စိတ္ေဇာသန္သန္ ရက္ခဲ့တယ္။

ႏုိင္၀င္းမုိရ္ (တလုပ္ၿမိဳ႔)